Afgeschermd van de wereld heerst de Overste vanuit zijn slot al jaren over Gazolia. Als hij toevallig een brief van de Boekhouder onder ogen krijgt, is hij met stomheid geslagen. Wie is toch deze zot die creperend in de gevangenis nog altijd weigert valse documenten te ondertekenen? Wie maalt nog om de waarheid in het land waar slechts één Waarheid geldt, heilig en onaantastbaar? Geteisterd door herinneringen en gedreven door nieuwsgierigheid daalt de Overste af naar de ondergrondse kerker om deze man te ontmoeten. Sana Valiulina schreef eerder onder meer Het kruis (2000), Didar en Faroek (2006, nominatie Libris Literatuur Prijs), Honderd jaar gezelligheid (2010), Winterse buien (2016, winnaar Jan Hanlo Essayprijs) en Een wolf bij zijn oren pakken (2020). In 2014 verscheen het bejubelde Kinderen van Brezjnev, waarvan De Boekhouder en de Overste het zelfstandige slotdeel vormt. Over Kinderen van Brezjnev: ‘Een diep verontrustend boek, dat veel weg heeft van een macabere thriller. Behalve dat dit verhaal echt gebeurd is.’ Trouw ‘De gedachte die Valiulina hier helder en duidelijk overbrengt is dat een land waarin brave burgers het loodje moeten leggen omdat zij zichzelf en hun principes niet willen verloochenen, niet kan deugen.’ NRC Handelsblad **** [4 ballen] ‘De...
Al verkrijgbaar vanaf € 7,90.
Aanbieder | Prijs | ||
---|---|---|---|
1 nummer voor € 7,90 | Bestellen |
Als de bejaarde keizer Tiberius, die zich op Capri heeft teruggetrokken en per brief het Romeinse imperium regeert, op de rots naar de zeetelegraaf staat te turen wordt hij verteerd door angst. Zal zijn plan om de machtsbeluste Sejanus uit te schakelen...
Niet alleen de angst eet je ziel op, maar ook opportunisme en materialisme. Kinderen van Brezjnev gaat over liefde en verraad tegen de achtergrond van het economische en geestelijke verval van de Sovjet-Unie, de onderhuidse etnische spanningen, de Afghaanse...
De laatste keer dat ik hem zag was door de stoffige achterruit van de bus. De bus sputterde, stootte een stinkende gaswolk uit en kwam in beweging, en ik bleef midden op de rijweg staan om naar het vertrouwde, onbewogen gezicht onder de blauwe pet te...